Sunday, December 13, 2015

विरह

एक वेगळीच चुणूक
मनाला घोर लावते.
तुझ्याच विरहाची जाणीव
मनाला टोचत राहते.
काट्याची गुलाबाला
कशी काय साथ लाभावी.
तशीच या जीवाला
तुझीच साज़ का चढावी.
तुझे रोज स्वप्नात येणे
आणि जागे करून जाणे,
तु माझ्या नशीबी आहे की नाहि
देवच सारं जाणे.
पाहतो सार दिवसा ढवळ्या
सार खरच आहे ना हो.
तुम्ही द्यावी साथ
अन् मी तिचाच सदोदित राहो.

एक दिशा जीवनाची

एक दिशा जीवनाची,
ओढ नव्या जगाची,
एक दशा व्यथांची,
हे अपयश कालोखाचि.


स्वप्नं नाही खोटी,
जी पाहतो झोपेत.
हरतो सारी हिम्मत
आम्ही एका ठेचेत.


उठतानाहि हातांची
आशा का करावी.
उजवाडणा-या नभात
ध्येये उंच उडवी.


जगताना कठीण तेच का
वाट्याला आमच्या.
शक्ती आहे मारुतीसारखी
झाकल्या गेल्या मुठींच्या.


तरीही आदर्शांंच्या व्यक्तींची
कास आम्ही का धरावी.
आम्ही घडवू जीवन आमचे,
भविष्य रेखाहि खेचावी.